Na een lange dagvlucht landden wij 's avonds laat op Jo'burg Airport (Johannesburg, Zuid Afrika). De douane zijn we snel door heen. Nu op zoek naar het hotelbusje. Deze staat niet direct bij de aankomsthal maar we moeten in het donker om een gebouw heen lopen en dan door een of ander gebouw lopen. Uiteindelijk staan we 'ergens', geen idee waar, maar er staan meer mensen om ons heen met koffers te wachten. Dat maakt me iets geruster. De verhalen die we over Zuid Afrikanen, Johannesburg en geweld in Nederland gehoord hebben maakt dat ik met 2 kinderen hier niet echt rustig sta. Helemaal niet als Jorgen besluit in zijn eentje terug te lopen om even geld te pinnen. De verhalen in NL gelovend is dat vragen om een beroving, en dat binnen een half uur na aankomst! Gelukkig komt hij snel terug mét geld. En gelukkig komt daar ook het hotelbusje aanrijden. Snel naar het hotel en dan hup naar bed.

's Ochtends worden we wakker van een enorm geraas iedere 20 minuten vlak boven ons hoofd. Als we het gordijn open doen dan zien we waarom. Op nog geen 100 meter boven ons zetten grote Boeings hun landing in om een kilometer verder te landen. Wat een lawaai!

De kinderen vinden het geweldig om te zien en na het ontbijt zwaaien ze vanuit het zwembad naar iedere vliegtuig dat overkomt.

Na het zwemmen, arriveert een medewerker van het camperverhuurbedrijf waar wij voor de komende 3 weken 'onze' camper hebben gehuurd. Zij rijdt ons door de buitenwijken van Jo'burg heen naar het bedrijf. Hier staat ons huis op wielen al klaar. Wat is ie gaaf!

Na de nodige uitleg gekregen over alles wat we moeten weten gaan we op pad. Jorgen achter het enorme stuur draait de openbare weg op en heeft nog even hulp nodig om te weten aan welke kant van de weg hij moet rijden (links). Al snel zitten we op de weg die ons ver van Jo'burg brengt. We rijden door prachtige natuur als we na 3 uur rijden de geasfalteerde weg af moeten op zoek naar de camping. 'Do not despair, you're almost there' staat er al langs de rode stoffige klei weg. Nog 10 km hobbelen dus. De kinderen vinden het geweldig en liggen op hun buik op het bed naar buiten te kijken naar de enorme rode stofwolk die de camper achterlaat.

Hoera, we zijn er. Werkelijk in the middle of nowhere arriveren we op een terrein waar ze houten huisjes verhuren maar waar we ook de camper neer kunnen zetten. We kiezen een heerlijke plek uit, zetten de stoelen buiten, doen de ijskast open en gaan genieten! Wat ideaal om zo snel na aankomst al buiten te kunnen zitten, niks geen tent opzetten of pootjes uitdraaien zoals bij een caravan. Om ons heen lopen de apen en ook wat pony's rond. Verderop stroomt de rivier. Het is hier heerlijk!

De kinderen zijn al verdwenen naar het zwembad en spelen daar in no time met blanke en zwarte Zuid Afrikaanse kinderen die héél raar opkijken als ze Isabelle en Lyor horen praten. Ze herkennen woorden, maar niet alles. Welk dialect praten wij dan? Nederlands!

Ik loop rond op het terrein en zie mensen volleyballen, ze vragen heel bedeesd of ik mee doe. Tuurlijk! Het zijn zwarte medewerkers van een bedrijf in Jo'burg die een dag met hun hele familie uit zijn, gefinancieerd door hun baas. Aan het eind van de middag moeten zij weer naar huis, tot die tijd hebben we veel lol met het volleyballen en kletsen.

Nog maar 24 uur geleden was ik in Europa en nu sta ik midden in de Zuid Afrikaanse natuur te genieten. De vakantie is begonnen!