Van de laatste dag in Krabi had ik iets heel anders voorgesteld dan zitten bij een KNO arts met Jorgen en Lyor. Ze hebben beiden last van erge oorpijn en blijken een oorinfectie te hebben. Bij Jorgen zit de gehoorgang zelfs helemaal dicht. Nu is hij dus tijdelijk doof. De arts spuit bij allebei de oren uit, plakt de oren dicht met een watje vol antibiotica en geeft druppels mee en Jorgen nog een extra antibiotica kuur. Het goede nieuws is dat deze ooronsteking geen invloed heeft op de vliegreis die ons morgen en overmorgen te wachten staat. Het slechte nieuws dat zij ook al niet meer kunnen zwemmen. Gisteren hadden we al EHBO voor Isabelle nodig toen zij struikelde en haar elleboog en knie lelijk schaafde en haar elleboog blijft maar vocht afgeven. Het gaat dus even fysiek wat minder met ons. Als we weer buiten staan blijkt het te stortregenen. Dit keer duurt het wat langer dan de normale tien minuten. Daar gaat mijn plan om vandaag eens lekker langs de rand van het zwembad mijn boek uit te lezen. Als het na een uur nog regent grijpen Isabelle en ik onze kans en gaan we op zoek naar een massage. We vinden deze aan het einde van het strand. Hier staan zo'n 20 rieten hutten waar je je heerlijk kan laten verwennen. Op het moment dat je die kant oploopt komen er allerlei vrouwtjes al op je afgelopen. "Hello, do you want a massage?". Om je te paaien krijg je direct een geschilde ananas op stok aangereikt. Je moet van goede huize komen om deze af te wimpelen. We hebben net een goede prijs afgesproken (200 thb (ongeveer 5 euro) voor een uur lang voetmassage, nek en hoofdmassage en daarnaast een manicure en pedicure inclusief het lakken van de nagels) als er een andere vrouw langskomt. Met haar had ik gisteren op het strand gesproken en zij wilde graag dat ik bij haar langskwam voor een massage. Oeps, daar stond ik dan. De 1e vrouw deed niet moeilijk en nam me mee, de 2e achterlatend. Ik voelde me wel schuldig. Even later zei Isabelle heel rationeel: "mam, dat gebeurt hier vaker, de volgende keer wint die andere het en bovendien, ananassen kosten hier niet veel, dus daar komt ze ook wel overheen".  Nu zitten we, naast elkaar, genietend van het uitzicht (wit strand met palmbomen en hoge golven en allemaal bedrijvige Thaise vrouwen) en van de massage aan de voeten. Tegen het eind van de behandeling komen Jorgen en Lyor langs. Lyor kijkt om zich heen, ziet een heleboel andere mannen ook behandeld worden en gaat dan ook zitten. Het lijkt hem ook wel wat.  Nadat we allemaal mooi gemaakt zijn, lopen we langs het strand terug voor een banana pancake als lunch.  Om half drie settel ik mij bij het zwembad. Hier ga ik niet meer weg tot het avondeten. Maar het weer bepaalt wat anders. Een gigantische onweersbui barst los en 10 minuten later zit ik al weer op het balkon van onze kamer. Het regenseizoen is nu echt begonnen. De zon komt er nauwelijks meer aan te pas. Dat was ook de reden dat wij gisteren de lokale bus naar Krabi town hebben genomen. We wilden niet in de regen in Ao Nang blijven maar naar de mangrove bossen. De bushalte van Krabi town was echter precies voor het enige warenhuis dat Krabi en verre omstreken rijk is. Dus dan moeten we volgens onze dochter daar even kijken. Er is niet veel en even later staan we aan de oever van de rivier met aan de overkant de mangrovebossen. Terwijl we nog ons aan het orienteren zijn waar het wandelpad naar de mangrove nu eigenlijk ligt komt er een schipper naar ons toe. Het is laagseizoen dus voor een prikkie wil hij ons een uur door de mangrovebossen varen. We gaan er op in en laten ons rondvaren. Vanuit de boot hebben we goed zicht op de mangrove maar ook op de enorme leguanen en de vele apen.  Na het tochtje zoeken we de bus naar Ao Nang op en gaan we weer terug. Hebben we er toch weer een actieve dag van gemaakt. Maar nu kan het nog, morgenmiddag vliegen we naar Bangkok en de volgende ochtend door naar Amsterdam. Ik moet er nog even niet aan denken en geniet daarom nog extra van alles wat er om ons heen gebeurt.