25 kilometer fietsen door Bangkok. We zijn gek zei Isabelle. Geweldig vond Susan. Alle zintuigen maakten vandaag overuren. Geuren, geluiden en kleurrijke taferelen. Van sloppenwijken waar je door de huiskamers heen fietst ( de mensen leven buiten, dus aan weerskanten van het smalle pad vind je hun spullen) tot groene jungle vol vogels. In de drukke stad lachen alle mensen je uit omdat je door de hitte en het drukke verkeer op de fiets rijdt. Buiten de stad in de jungle hoor je ergens uit de verte een " sawadee" of " hello" klinken. Op de smalle paadjes tussen de huizen door staan de kinderen al klaar om een high five te geven. In de jungle balanceer je op een betonnen paadje van nauwelijks een meter breed met aan weerszijden water en moeras. Haakse bochten maken het nog spannender. Dat is alleen het fietsen, dan ook nog een schooltje bezocht, een tempel, de rivier over gevaren met de fietsen in de boot, heeft Lyor een spoedcursus Thai boksen gekregen en hebben we bij een lokaal restaurantje heerlijk gelunched ( om 10 uur 's ochtends). Kortom we hebben weer geweldig veel indrukken opgedaan en de kinderen hebben geweldig goed gefietst in de hitte, drukte, op de evenwichtsbalken en de hele volwassene rit van 5 uur lang. Als beloning mogen ze midden in de stad naar de Mac. Daarna weer even shoppen in de MBK niet te veel want het moet heel Thailand nog doorgesjouwd worden. We lopen weer naar de zwarte klong en pakken de boot naar het hotel. Het is inmiddels 16 uur en om 6 uur gingen we al op pad. Tijd voor een verfrissende duik in het zwembad op de 12e etage. Heerlijk is het hier, altijd een windje en mooi uitzicht op de oude stad van Bangkok. Het andere zwembad is populairder vanwege de poolbar, maar is kleiner, kijkt uit op wolkenkrabbers in plaats van tempels en ligt beschut, dus warm. 's Avonds weer met de tuktuk op pad naar een lekker eettentje. Het hotel staat midden in de textiel- en fruitwijk, dus alleen maar thaise kledingstukken te vinden met in een andere straat allemaal fruit. De eettentjes zijn hier op straat en niet berekend op onze westerse magen. Vandaar maar een rit naar wat toeristischere omgeving. Hier vinden we een eenvoudig maar heerlijk restaurantje. Bestaand uit een zeil gespannen met eronder wat formica tafeltjes en plastic krukjes. Geen mes en vork maar lepels en stokjes. Het eten is er niet minder om. Het bedrag wel, zo laag dat Jorgen een gigantische fooi geeft vergeleken met het eet- en drinkbedrag. De eigenaar doet wel honderd keer zijn handen tegen elkaar 'kap koen krap' dank je wel.