Na een vlotte vlucht landen we op Bangkok. Zodra we buiten staan zweten we al. Het is een omschakeling, in NL stonden we nog te rillen in onze kleding zonder jas. Hier is het bloedheet en volle zon. Welkom in Bangkok, het is nu 40 graden. De taxi rijdt ons naar het hotel. Jorgen en ik verbazen ons over de veranderingen ten opzichte van 25 tot 15 jaar geleden. Het verkeer rijdt niet meer als gekken. 3 baanswegen zijn nu ook 3 baanswegen en geen 5 of 6 baans meer. Geen getoeter meer. De Expressway is af waardoor de hele stad overdekt wordt door een snelweg op 10 meter hoge palen die je snel van de ene naar de andere kant van de stad kunnen brengen. Maar ook beneden op de grond merk je verschil. Bangkok kent nu een Skytrain ( ook op hoge palen) en een metro waardoor de verkeersdruk enorm is afgenomen. En ieder stoplicht kent een teller waarop staat hoe lang het nog groen is of rood. Bij meer dan een minuut wachttijd voor rood, worden zelfs de motoren afgezet! Verder geen rotzooi meer op straat maar alles netjes aangeveegd! Het hotel oogt chique vol hout, kroonluchters en marmer. De receptie is op de 11e verdieping en daarna begint het doolhof. Het hotel bestaat uit 3 torens die tot de 27e verdieping gaan. Ze zijn verbonden met elkaar door het restaurant en een zwembad met poolbar. Lopend met hun rugzak op de rug kijken de kinderen er verlangend naar. Eerst op zoek naar de kamer. We belanden in het verkeerde gebouw dat maar tot de 25e verdieping gaat. En wij moeten naar 26! Dus weer naar beneden en op zoek naar het juiste gebouw. In de hitte, met rugzak om en tollend van de jetlag! Als we de kamer vinden zijn we er stil van. Wat een uitzicht! Heel oud Bangkok ligt aan onze voeten en naar beneden kijkend, voor wie er durft, zie je een 2e zwembad liggen. De kamer zelf overtreft ook onze verwachtingen, een heel appartement hebben we tot onze beschikking. 2 slaapkamers en een huiskamer met keuken. Ruimte zat. We zetten alle spullen neer, halen in no time alles overhoop om maar zwemspullen te kunnen vinden. De kinderen zijn niet meer te houden en gaan ons voor. We treffen ze even later bij de pool met bar aan. Dan wordt het tijd om een eerste verkenning van Bangkok te doen. Het is vijf uur in de namiddag, 12 uur middag voor de thuisblijvers, en we stappen het hotel uit. We worden beklaagd door tuktuks en taxi's maar lopen daar doorheen. De fruitmarkt op. Stapels ananassen liggen links en rechts en wat verder de rambutans of mango's of Jackfruits. We kopen een zakje gesneden ananas en peuzelen die op. Aan het einde van de straat houden we een tuktuk aan die ons crossend door Bangkok naar Phra Athit brengt. Een studentenwijk met een wandelpromenade langs de rivier in de buurt van Khao San, het backpackersgebied van Bangkok. Aan de rivier hebben we even rust. Geen auto's en maar weinig mensen. De kinderen willen snel eten en drinken en we pakken het restaurantje aan het water. Na het eten willen we nog even de sfeer van de nightmarket op Khao San proeven en lopen er rustig heen. Dan komen Susan en Isabelle een fish-massage tegen. Hebben we in London al over zitten te dubben. Maar nu kunnen we samen voor 3 euro 15 minuten allemaal visjes dode huidcellen van ons lichaam af laten eten! Doen! Lyor wil ook maar schrikt terug als Isabelle en mama de eerste paar minuten alleen maar kunnen lachen van al het gekriebel aan hun tenen, voeten en onderbenen. Honderden visjes die tegelijk aan je zitten! Met zachte voeten stappen wij bijna een half uur later uit het water. Ogen en oren komen te kort als we doorlopen en allemaal eettentjes, massagetentjes en marktkraampjes met kleding tegen komen. Dat is even te veel van het goede voor ons op dit moment. De vermoeidheid en warmte spelen op. We lopen dus snel door en pakken de tuktuk terug naar het hotel. Genoeg indrukken voor een eerste middag in deze wereldstad. Morgen verder